زمانی که سربند یازهرا(س) بستند، با بانوی دوعالم عهد بستند تا برایشان مادری کند، وقتی مادر بی نشانی را برای خود برگزیند، پس بدون شک فرزند هم‌نشان نخواهد داشت.  

پیکر پاکشان سال‌ها در صحرای تفتیده جنوب در خاکی که مجنون این همه شیدایی بود، هم آغوش نسیم بود و همراز لاله‌های سرخ و اینک در عروجی دیگر، بر سر مردم این دیار منت گذاشته بودند و تابوت‌هایشان مامن دل خستگی آنان شده بود.  

تکه‌تکه استخوان‌هایتان برای ما حجت است تا با همین تکه‌ها عهد ببندیم که راهتان را ادامه خواهیم داد.  

خدا را شکر که سرفراز هستیم  

به زحمت خودش را از آخر جمعیت به تابوت رساند، عصایش هم نا نداشت تا او را همراهی کند، اشک چشمانش از میان ریش سفیدش راهی برای رفتن گشوده بود، در هر قدمی که بر می‌داشت به یاد روزی می‌افتد که پیکر پسر شهیدش را برایش آوردند، آن روز که علی‌بخش برای سربازی رفته بود او را از زیر قرآن رد کرده بودند، اما نگذاشته بود پشت سرش آب بریزند، می‌گفت سفر عشق نباید بازگشت داشته باشد.  

روزی که تابوت پیچیده در پرچم سه رنگ عشق را برایش آوردند، سجده کرد و در میان بهت و ناباوری همگان رو به آسمان گفت: خدایا این قربانی را از من بپذیر، همان حرفی که مولایش حسین(ع) در کربلا به زبان راند.  

 نزدیک تابوت که شد، زانوانش درهم شکست، عصا خود را از دستانش جدا کرد، پیرمرد همه وجودش اشک شد و بر پیکر خسته پهلوانان باریدن گرفت، صورت خود را بر تابوت سرد گذاشت و زیرلب زمزمه کرد، خوش آمدید فرزندان روح خدا، خسته نباشید.  

پدر شهید علی‌بخش منتشلو، آیینه استقامت همه پدران و مادران شهدا بود که به جای پدر شهدای گمنام به آنان خوش آمد گفت، فرقی ندارد که نام فرزندش چه باشد، هرجا که لاله‌ای خفته است، عزیز ماست.  

می‌گوید: خدا را شکر که سرفرازیم و در قیامت نزد خداوند روسفید خواهیم بود، شما را به خون شهدا راهشان را گم نکنید.  

تا آخر مجلس در کنار تابوت شهدا ماند و از آنان دل نکند، آخر مگر می‌شود یک پدر دل را از عشق به فرزندانش ببرد؟  

فقط می‌گویم شرمنده‌ایم  

زانویش را به بغل گرفته و غرق در ترنم زیبایی است که می‌گوید: شهید گمنام سلام ... خسته نباشی پهلوون  

با خودش زمزمه‌هایی دارد که برای من نامفهوم است، نزدیک می‌روم و می‌گویم: به شهدا چه گفتید؟  

سرش را بر روی زانوهایش می‌گذارد و اشک می‌ریزد، گویا منتظر بهانه‌ای بود تا خود را سبک کند، کمی که می‌گذرد می‌گوید: فقط شرمنده شهدا هستم.  

کنار دستیش با بغض می‌گوید: مگر خجالت می‌گذارد تا با شهدا حرفی بزنیم؟  

 فریاد یاحسین در مسجد طنین‌انداز می‌شود، گویا رمز مقدس معراجی شدن همین نام مقدس است.  

دفاع مقدس 13 هزار شهید گمنام دارد  

مسئول ستاد شهدای گمنام بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس کردستان در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در قروه اظهار داشت: دو خواسته اصلی مقام معظم رهبری در زمینه امور فرهنگی پرداختن به بحث کاروان راهیان نور و حضور شهدای گمنام در مناطق مختلف کشور است.  

احسان سرافرازیان با بیان اینکه در حال حاضر روزانه هزاران نفر در قالب کاروان راهیان نور از مناطق مختلف عملیاتی از جمله استان کردستان بازدید می‌کنند، افزود: دیگر کار معنوی تاثیرگذار در فرهنگ، حضور شهدای گمنام در مناطق مختلف است که ستاد تفحص کمیته مفقودین نیروهای مسلح با تمام وجود در تلاش است تا این خواسته رهبر معظم انقلاب هم به بهترین نحو میسر شود.  

وی با بیان اینکه دفاع مقدس 13 هزار شهید گمنام دارد، افزود: تاکنون پیکر پاک 7 هزار شهید تفحص و در آرامگاه‌هایی که بالغ بر 890 یادمان است در سراسر کشور آرام گرفته‌اند.  

سرافرازیان افزود: هم اکنون 650 شهر در کشور، متقاضی میزبانی از شهدای گمنام هستند که از این تعداد 7 شهرستان به استان کردستان اختصاص دارد.  

وی افزود: در کردستان 10 یادمان شهدای گمنام وجود دارد که با خاکسپاری پیکر مطهر این دو شهید گمنام در دزج تعداد یادمان‌ها به 11 یادمان افزایش خواهد یافت.  

به گفته این مسئول، این دو شهید گرانقدر 28 و 30 ساله از دلاورمردان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هستند که در تاریخ‌های 20 اردیبهشت و 20 شهریور ماه سال 65 به جبهه اعزام شده‌اند و پیکر مطهر آنان در 25 اردیبشهت ماه امسال در جزیره مجنون شناسایی شده است.  

حرف آخر...  

اشتباه نوشتم، حرف‌های ما با شما به آخر نمی‌رسد، مگر می‌شود این همه حرف از عشق و دلدادگی پایانی داشته باشد، هنوز در آغاز راهیم، راهی که شما برایمان گشودید بی‌پایان است پس اجازه بدهید تا از شما بخواهیم همراه ما باشید تا راهتان را گم نکنیم.  

امشب و فردا هم میزبان ما باشید تا در عروجتان تا بهشت تکه‌ای از دلمان را با شما همراه کنیم...       

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: